inleiding
|
|
Van (coax) kabels is het handig als je er gegevens van kan opslaan. Zoals met welke antenne de coax verbonden is, wat de staandegolfverhouding van de kabels is, wat de lengte is en dergelijke. Helaas is dat te vele informatie om op de kabel te noteren. Daarom is het handig om deze kabels te coderen. De codering komt dan weer overeen met een papier of database met de bijbehorende informatie.
|
|
labels
|
Dit coderen kan met een stukje plakband, Dymo label, een kartonnen kaartje en dergelijke. Ik zocht iets dat stevig is en niet de kabel beschadigd. Kunststof sleutel labels volstaan vaak goed, maar bij gebruik bij een scoutinggroep is dat niet sterk genoeg... Daarop heb ik met slagcijfers een identificatiecode in carrosserie ringen geslagen. Er van uitgaande dat ik niet meer dan 100 kabels codeer, lijken mij twee cijfers voldoende. Met een tie-wrap is de ring aan de kabel bevestigd. Zodanig dat de ring vlak op de coax ligt zonder beschadiging en daarmee liggen de tie-wraps vlak op de kabel. Het zit zo muurvast en beschadigd niets.
|
|
logboek
|
Het nummer op de kabel komt overeen met een "ID" in een database. Daar staan alle relevante gegevens van de kabel in. De impedantie, de lengte, het type gemonteerde plug en een logboek(je) met gegevens zoals wanneer de kabel nagemeten is en dergelijke.
Dit lijkt overbodig maar de ervaring leert elk jaar voor de JOTA de kabels gecontroleerd moeten worden omdat er pluggen "af vallen". Om een historie bij te houden is dan handig. Voordat er weer een kabel hoog de toren in gaat die vervolgens ergens kortsluiting blijkt te hebben... Zie deze link.
|
|