Deze website maakt gebruik van zogeheten cookies. Klik op [OK] om deze melding te verbergen. Klik hier om meer informatie te lezen over de gebruikte cookies.
P O L Y T E C H . N U
Nederlands

Ericsson RS203/RS2062

Nederlandse inleiding
Dit artikel is samengesteld om informatie van de Radiosystem (Ericsson) RS2062 UHF eindversterker met bijbehorende voeding (RS203) te bundelen. De basis van de informatie is verzameld van het internet. De kwaliteit van de informatie is derhalve niet geverifieerd. Neem de informatie daarom niet direct voor waarheid aan, maar controleer de informatie goed om fouten en teleurstellingen te voorkomen. Het is ook bekend dat er een aantal varianten gemaakt zijn van deze eindtrap en voeding.

image

Let op! Bovenstaande foto is van een nieuwe generatie,
deze komt niet helemaal overeen met de hieronder beschreven details.


generaties
Het lijkt er sterk op dat er twee generaties zijn gemaakt van deze eindversterker met voeding. De eindtrap van de oude generatie heeft de versterker print aan de zijkant gemonteerd en de nieuwe generatie heeft de versterker print aan de bovenkant gemonteerd. De voeding van de oude generatie is uitgerust met een (transistor gestabiliseerde) transformator voeding en de nieuwe generatie is uitgerust met een geschakelde voeding. Daarbij is er nog een klein verschil tussen twee oud type voedingen. Bij de ene uitvoering zijn de regel transistoren aan de buitenkant van de behuizing geplaatst, bij de latere uitvoering zijn dezelfde transistoren aan de binnenkant van de behuizing geplaatst op montageplaten. Van de oude generatie zijn schema's redelijk goed vindbaar. Echter van de nieuwe generatie is niets te vinden. Zelfs bij de oorspronkelijke gebruiker van deze apparatuur is geen documentatie te achterhalen. Naar eigen zeggen is alle documentatie al lang geleden weggegooid. Gelukkig is de werking van de nieuwe generatie goed te herleiden op basis van de gegevens van de oude generatie. De eindversterker print is, voor zover beoordeeld kan worden, gelijk gebleven. De driver print is wel gewijzigd. De moeilijke stukken schakeling hebben voornamelijk betrekking op veiligheid zoals bescherming tegen een te hoge reflectie (VSWR) en een te hoge temperatuur. In het ergste geval zijn deze stukken schakeling te elimineren voor gebruik bij amateur-radio. Het meest kwetsbare (slijtage onderhevige) onderdeel, de eind transistoren, zijn gelukkig nog te verkrijgen. Weliswaar onder een andere codering, maar als directe vervanger toe te passen.

toepassing
Deze voeding/eindversterker combinatie is oorspronkelijk ingezet voor het ATF2 mobiele telefonie netwerk in begin jaren negentig. Toen het netwerk ontmanteld is, is de apparatuur verkocht voor amateur-gebruik. Deze eindtrap is zeer goed bruikbaar in de 70cm band daar deze van 430...440MHz loopt en de eindversterker werkt van 400...470MHz. De koeling is passief via de grote koelribben waardoor er geen lawaai van ventilatoren is. Veelal wordt de combinatie ingezet bij amateur repeaters omdat deze voeding en versterker modules ontworpen zijn op continu gebruik en daarmee betrouwbaar. Het vermogen is vaak (ruim) voldoende om met één versterker toe te kunnen.

blokschema
image

Nederlandse veiligheid
Beryllium oxide
Let op! In enkele componenten (onder andere de driver module en de twee eind transistoren) van de apparatuur is Beryllium oxide toegepast. Beryllium oxide (BeO) is een keramisch materiaal dat een zeer slechte geleider is voor elektronen en een zeer goede geleider voor warmte. Dit is een bijzondere combinatie waardoor het bij uitstek geschikt is voor het isoleren van halfgeleiders. De behuizing is isolerend voor elektrische spanning en de gegenereerde warmte wordt doorgegeven naar de omgeving. Daarom komt dit materiaal veel voor in hoogfrequent halfgeleiders zoals transistoren voor eindversterkers en eindeversterker modules. Zolang Beryllium Oxide in vast vorm voorkomt dat niet beschadigd is, is het niet gevaarlijk. Maar zodra het materiaal verspaand wordt door bijvoorbeeld erin te boren, zagen, vijlen en dergelijke komt stof vrij dat 'erg gevaarlijk is voor de gezondheid. Zoals alle Beryllium verbindingen is ook deze chemische samenstelling carcinogeen. Dus boor, zaag en vijl nooit aan hoogfrequente halfgeleiders zoals (eind)transistoren. Over het algemeen zijn dergelijke componenten te herkennen aan een wit keramisch uiterlijk.

radiofrequente signalen
Uit de versterker komt 50W aan UHF (400...470MHz) zendvermogen. Dit is relatief veel zendvermogen op een relatief hoge frequentie. Ondanks dat de onderzoeken naar eventuele gezondheidseffecten discutabel zijn en nog geen betrouwbaar nadelig gezondheidseffect is vastgesteld, is wel het advies om op te passen met het opgewekte elektromagnetische veld. Ga niet direct naast een antenne zitten en gebruik je gezond verstand en vakkennis als je aan deze apparatuur werkt.

netspanning
De voeding werkt op netspanning van 230VAC. Uit de voeding komt een 14VDC laagspanning met een grote stroom van 22A. Onder bepaalde omstandigheden kunnen de spanningen en stromen dodelijk zijn. Zorg dat je voldoende (vak)kennis hebt en de juiste voorzorgsmaatregelen hebt getroffen alvorens aan de apparatuur te werken.

Nederlandse voeding; RS203
werking en opbouw
De netvoeding is gebouwd in een gietaluminium behuizing. Deze is passief gekoeld. Het linker deel van de samenstelling is de voeding. De voeding is opgebouwd uit een transformator en geeft 15,9VAC af dat via twee diodes [Z1 en Z2] wordt omgezet in gelijkspanning en afgevlakt met condensator [C1]. Transistoren [Q1...Q4] reduceren de spanning zodat er 14VDC als gestabiliseerde spanning ontstaat. Deze transistoren worden aangestuurd door een 2N5883 transistoren [Q5]. De voeding is voorzien van een instelbare [R20] stroombegrenzing. Ook is er en (NTC) temperatuur opnemer [R18] gemonteerd om bij een te hoge temperatuur de stroom (en daarmee spanning) terug te regelen om oververhitting te voorkomen. Met instelpotmeter [R17] is het effect van de temperatuurbegrenzing in te stellen. Er zijn drie aansluitingen voorop de voeding gemonteerd. Een massa aansluiting [J6], een +14VDC aansluiting [J4] en een testpunt [J5]. Met testpunt [J5] kan de stroom bepaald kan worden door de spanning over vier parallelle weerstanden van 0,025 Ohm te meten. Naar verluid is er 100mV meetbaar tussen meetpunt [J5] en de +14VDC aansluiting [J4] als er 16A stroom loopt. (100mV = 16A * 0,025 Ohm / 4 stuks)
De gewenste uitgangsspanning is in te stellen met instelpotmeter [R7]. Deze hoort ingesteld te staan zodat de uitgangsspanning (belast) +14VDC is. Er is ook een inkomend signaal van de eindtrap. Als er teveel vermogen wordt gereflecteerd de eindversterker in, wordt er een signaal naar de voeding gestuurd. Daarop wordt de spanning teruggeregeld om de eindtrap te beschermen tegen falen van de eind transistoren. De voeding kan gebruikt worden zonder de eindtrap, dan is het circuit van de beveiliging bij te hoge reflectie niet in gebruik. De spanning en maximaal stroom regeling evenals de temperatuurbeveiliging van de voeding blijft wel werken. Er is een gele led gemonteerd [La1] dat gaat branden als de voeding +14VDC op de uitgang heeft staan.
Het lijkt er sterk op dat er twee uitvoeringen van de voeding gemaakt zijn. Eén waarbij de vermogenstransistoren aan de binnenkant van de behuizing geplaatst zijn en één model waarbij de transistoren aan de buitenkant geplaatst zijn. Het verschil is duidelijk herkenbaar, bij de variant waarbij de transistoren aan de buitenkant geplaatst zijn, zijn de kenmerkende TO-3 behuizingen van de transistor aan de voorkant en achterkant te herkennen.

schema
image


uitvoering met interne transistoren
image

image


uitvoering met externe transistoren
image

image

Nederlandse versterker RS2062 (bufferversterker/stuurtrap)
werking in opbouw
De bufferversterker krijgt 200mW ingevoerd via de N-connector. Via versterkermodule Q1 (MHW 710-1 of MHW 710-2) wordt het signaal met een factor 50 versterkt (+34dB) zodat er van 200mW een signaalsterkte van 10W (40dBm) wordt bereikt.

De MHW710 module is een UHF versterker dat functioneert van 400...512MHz en kan maximaal 13W leveren. Het aangeboden vermogen aan de module is 60...155mW. Het rendement van de module ligt tussen de 35 en 47% waarbij het rendement het hoogst bij 100mW (20dBm) ingangsvermogen. De versterking van de module is minimaal 19,4dB.

Waarschijnlijk is de PC 2070 B uitgebracht na de PC 2061 A versie. De print is duidelijk gewijzigd. Op de PC 2070 B print zijn duidelijk meer ic's geplaatst. Ook de vorm is veranderd. Helaas is documentatie (tot op heden) van de print niet meer te achterhalen. De werking lijkt hetzelfde te zijn. Wederom een Motorola versterker module dat het binnengekomen radiofrequente signaal naar ongeveer 10W brengt. De logica op het bord is vermoedelijk voor diagnostiek, terugregelen van vermogen bij oververhitting en/of een te veel reflectie (VSWR). Op de print zijn drie potmeters aangebracht. Eén van de potmeters is voor het regelen van het vermogen. In het oude ontwerp was er een stuurverbinding tussen de eindtrap en de voeding. Bij te veel reflectie of oververhitting werd de spanning verlaagd waardoor het vermogen werd gereduceerd. In dit ontwerp zijn er uitsluitend twee draden tussen de voeding en de versterker voor de massa en +14VDC. Het lijkt er dus sterk op dat bij oververhitting en te veel reflectie niet de spanning wordt teruggeregeld vanaf de voeding, maar het vermogen door de stuurprint wordt gereduceerd zodat het aangeboden vermogen aan de eind transistoren wordt beperkt. Dit zou een nettere en logische oplossing zijn voor deze nieuwere versie. De stuurprint is aangesloten op een 9 pens SUB-D aansluiting aan de achterkant. Welke functie en aansluiting de pennen hebben is niet bekend. Op de stuurprint is een rij met 11 pennen geplaatst. Gezien de opdruk op de print is het aannemelijk dat dit gebruikt kan worden voor diagnose van de versterker en voeding.

verbindingen tussen prints
image


schema
image


print layout
image


foto
image

Nederlandse versterker RS2062
Tussen de "oude" en "nieuwe" uitvoering zijn verschillen te vinden tussen de voedingen en de buffer versterker. De print van de eindtrap is identiek van beide modellen. De print is gemarkeerd als "RS 2062 A". De locatie van het bord verschilt wel. Bij het oude model is de print tegen de zijkant geplaatst en bij het nieuwe model is de print in het bovenste compartiment geplaatst. Fysiek verschillen de eindversterkers wel, maar de print, componenten en schakeling zijn gelijk gebleven.


image

image

image

image

Nederlandse versterker RS2062 (eindversterker/eindtrap)
schema
Hieronder is het schema te zien van de eindversterker print met codering "RS 2062 A". Het op [J4] binnengekomen 10W radiofrequente signaal wordt qua signaalsterkte gemeten en omgezet in een gelijkspanning op [J10] dat het ingekomen radiofrequente signaalsterkte representeert. Via trafo H1 wordt het signaal gebalanceerd zodat er een push-pull situatie ontstaat. Halfgeleiders Q1 en Q2 versterken het signaal tot 50W. Deze twee halfgeleiders "doen het echte werk", de componenten er omheen zorgen voornamelijk voor aanpassing van de signalen dat de impedanties en dergelijke kloppen en alles in balans is. De twee versterkers worden gevoed met 14VDC op punten [J7] en [J8]. Elk van de twee 14VDC "lijnen" gaan door een 0,05 Ohm weerstand. Deze weerstanden werken als een shunt waardoor de stroom af te leiden is aan het spanningsverschil over de weerstand. Volgens opgaaf is er 200mV meetbaar over de weerstanden wanneer er 4A stroom loopt. (200mV = 4A * 0,05R) Deze meet aansluitingen zijn verbonden met de stuur print zodat de conditie van de eindversterker gemonitord kan worden. Als de spanning op de meetpunten heel hoog of laag wordt, betekent dat er een te grote of te lage stroom loopt. Dan klopt er iets niet en kan dit gedetecteerd worden. Het versterkte push-pull signaal dat uit de versterker halfgeleiders komt, wordt ingevoerd in trafo H2. Aan de ene kant wordt het signaal in een 50 Ohm dummyload omgezet in warmte (verliezen) en aan de andere kant komt het signaal uit de trafo dat richting de antenne kan. Bij notitie "LP" is een laagdoorlaat filter (Low Pass filter) geplaatst. Hier worden eventuele ongewenste harmonischen gedempt zodat er geen ongewenste signalen uit de versterker komen. Het signaal is nu geschikt om aan een 50 Ohm antenne aan te sluiten. Rechts boven op het schema staan nog drie schakelingen getekend. Het bovenste deel "pikt een deel van het signaal op" en voert dat naar meetaansluiting [J9]. Dit is een aansluiting waar het uitgaande signaal gemeten kan worden. Dit signaal is gedempt zodat het op een meetinstrument aangesloten kan worden.
Daarbij zijn er nog twee schakelingen "in spiegelbeeld" getekend. Deze schakelingen bepalen het uitgezonden en gereflecteerde vermogen. De verhouding hiertussen bepaalt de staandegolfverhouding. Op aansluiting [J6] zijn de gelijkspanningen UR voor het gereflecteerde (reflected) vermogen en UF voor het utigezonden (forwarded) vermogen meetbaar. Deze controle spanningen worden aan de driver print aangeboden zodat de stuurtrap het vermogen (en daarmee het eindtrap vermogen) kan reduceren om schade aan de eindtrap te voorkomen.

image


print layout
image


foto
image

Nederlandse specificaties
samenstelling
merk: Radiosystem AB (Ericsson)
inbouwgrootte: 19 inch rek montage 3HE hoog

versterker
voedingsspanning: 14VDC
radiofrequent ingangsvermogen: 200mW (23dBm)
radiofrequent uitgangsvermogen: 50W (47dBm)
signaalsterkte meetaansluiting: 32mW (15dBm)
modulatievorm: FM (Frequentie Modulatie)
frequentiebereik: 400...470MHz

voeding
voedingsspanning: 220VAC +/-10% (198...242VAC) netspanning
voedingsfrequentie: 47...63Hz
uitgangsspanning: 14VDC gestabiliseerd
apparaatklasse: klasse 1; vast opgesteld apparaat met randaarde